’t Swarte Wief sprint naar de eindstrijd

Vandaag kwam de vraag bij ondergetekende binnen, of ik de wedstrijd ook heb gezien? Neen, vandaag zag ik enkele kazematten in Kornwerderzand. In een verloren strijd gaven zij geen strobreed toe. Het zou een prachtige metafoor zijn geweest voor ’t Swarte Wief, ware het niet dat dit nergens opslaat. Ondanks dat het oog van kenners van de regionale omroep voor veel favorieten deze week een oog had, had niemand een oog voor ’t Swarte Wief. De neutrale kijker van deze omroep wiens liefde waarschijnlijk bij het kaatsen zal liggen zal vandaag geschrokken zijn. Na alle Froukjes, Sikke’s en Tony’s en hier en daar ene Kuperus blijkt er nog iemand mee te varen. Ene Jaap Hofstee, met ’t Swarte Wief, wellicht bekend van de daguitslagen. Heb ik iets gemist vraagt Durkje aan haar man. Wellicht, maar iedereen met een greintje gevoel voor zeilen had gisteren al kunnen zien dat op ’t Swarte Wief best wat geld gezet mag worden. En menig skûtsjeliefhebber kon na enkele dagen wel vermoeden dat ’t Swarte Wief een podiumkandidaat was.

Inmiddels is Jaap geen podiumkandidaat meer, morgen staat hij op het podium, ligt zijn schip in het centrum van Lemmer en geniet zijn bemanning na van een fantastische zeilweek op het hoogste niveau. Drie ton gewicht er bij, een nutteloze winter in de sportschool, ze staan er. In een fantastische wedstrijd met een mooie start in het spoor van Tony Brundel was de spanning te snijden. De scheidsrechter, umpire of hoe hij ook mag heten was oplettend, ’t Swarte Wief raakte de ton maar kreeg groen licht na een aanvaring waarbij gelukkig alleen de achterboeg werd getoucheerd. Jaap hield het roer stevig in handen en keek alleen vooruit. Iedereen kon zien wat er achterin gebeurde, het Makkumer skûtsje kwam slecht weg en bood zo een laatste strohalm voor ’t skûtsje. Froukje Osinga met haar Jonge Jasper lag slechts in de middenmoot. Er staat hier wat te gebeuren, ook ik als twitterlezer voelde de adrenaline door mijn vermoeide benen. Geen oog meer voor alle cultuur die Bolsward mij op dat moment te bieden had. Hier stond iets moois te gebeuren. De Emanuel wordt gepasseerd, Brundel voelt de adem van ’t Swarte Wief. Die eerste plaats verdedigde hij met alle macht. ’t Swarte Wief komt als tweede over de finish. Gejuich van de stranden, gejuich in Tynster huiskamers en in een winkeltje in Bolsward vertelde ik aan een radiooluisterende winkeleigenaar: “Wy bin twadde” hij keek mij wat vreemd aan en ik had geen behoefte om het hem uit te leggen. Nog even de spanning van een eventueel protest, maar Paul bracht even later het verlossende woord, geen protest! Rekenen, rekenen, rekenen, het klassement erbij, zijn wij nou tweede, hoe kunnen wij het kampioenschap binnenhalen? Ach wat geeft het ook, met rekenen win je geen zeilwedstrijd net zoals je een rekenwedstrijd niet wint met zeilen. Het enige waar Tynje op kan rekenen is hoe dan ook een fantastische zeilweek met als het zeilen morgen doorgaat een spannende finale, daar kunt u op rekenen.

Klik op onderstaande link voor de actuele tussenstand: